هابیل و قابیل
خوانندگان گرامی،
همان طور که در شمارههای قبل به آگاهی رسید این صفحه را اختصاص دادهایم به برخورد دیدگاههای دو برادر خیالی با نامهای هابیل و قابیل. این دو برادر از نظر سنی با یکدیگر دو سال اختلاف دارند و با وجود آن که در یک خانواده و یک نوع شرایط بزرگ شده اند، نقطه نظرهای متفاوت و حتی مخالف یکدیگر دارند. از آنها خواستهایم تا در هر شماره بحثی را مطرح کنند و نقطه نظرهای خود را بگویند. ما بدون هیچ قضاوتی این دیدگاهها را ارائه میکنیم و قضاوت را بر عهده شما میگذاریم. اگر خوانندگان گرامی نظری به طرفداری یا مخالفت با هر یک دارند میتوانند این نظر خود را، از طریق فرستادن ایمیل به آدرس پیک، با ما در میان بگذارند. گفتار این بار هم در رابطه با «سنای آمریکا» است.
هابیل: مث این که اوضاع یه دفعه عوض شد! مساله ایمپیچ جدی شده. چی فکر میکنی؟ آیا به نظرت این پروسه پیش میره و این جوری که میگن تا آخر سال قضیه یهسره میشه؟ جالبه اتهاماتی که به ترامپ میزنن همون چیزایی هس که از اول میگفتن و توی گزارش مالر هم بود. یعنی در واقع چیز جدیدی پیش نیومده و اتهام اصلی همون درخواست دخالت از دولتهای خارجی توی انتخاباته. یعنی میدونی، آدم واقعا شک میکنه که آیا قضیه حماقته یا غرور و تکبر و یا ابله حساب کردن مردم؟ یعنی وقتی به یک جرم متهم میشی، دوباره برگردی و همون جرم رو با یه کشور دیگه و علنیتر انجام بدی! من که فکر میکنم ترامپ استعفا بده.
قابیل: تو دیگه باید درستو گرفته باشی که این جوری تند نری. خیلی از پیشبینیهات که تا حالا غلط دراومده. یعنی فکر میکنی ترامپ جا بزنه؟ دمکراتا دوباره دارن از هول حلیم میافتن تو دیگ. این کارها کمکشون نمیکنه. یه جنجال الکی راه میاندازن، طرفدارای خودشونو به هیجان میآرن بعد معلوم میشه همهاش الکی بوده. به نظر من به جای این کارها و این هوچیگریها برن یه کاندیدای درست و حسابی دست و پا کنن که تو انتخابات شانسی داشته باشن. باور کن با این کارها ترامپ مظلومنمایی میکنه و باعث میشه پایهش قویتر بشه. باور کن به ضد خودش بدل میشه و دمکراتها شانس انتخاباتی شدن رو از دس میدن. شاید هاوس رو هم از دس بِدن چون مردم عموما از طرف مظلوم حمایت میکنن. این که میپرسی این کاری که ترامپ کرده قابل بازخواست و ایمپیچ کردن هست یا نه من نمیدونم. ظاهرش که کار غلطیه، ولی چه اهمیتی داره؟ تازه به فرض محال که هاوس و پولوسی هم کار رو پیش ببرن و محکومش کنن، میره توی سنا و جناب میچ مککانل میذاره در کوزه و آبشو میده بخورن.
هابیل: با سابقهای که میچ مککانل داره حرفت درسته. بعید میدونم جمهوریخواههای سنا این قدر برای قانون اساسی احترام قائل باشن که مسایل حزبی رو بذارن کنار و با وجدانشون رای بدن. تازه اگه میچ مکانل اصلا اجازه بده توی سنا مطرح بشه. ولی وجدانا خودشون هم میدونن که ترامپ کوچکترین اعتقادی به قانون نداره و شرط میبندم اصلا قانون اساسی رو هم نخونده! اون تمام عمرش با خر مرد رندی کارشو پیش برده. ولی رفقای جمهوریخواه تو واسه چندمین بار امتحانشون رو پس دادن. نشون دادن که اونا هم ارزشی واسه قانون اساسی که همه بهش قسم خوردن ندارن و فقط خط حزب رو پیش میبرن، حالا به هر قیمتی که شده.
قابیل: همه احزاب همین طوریان. یعنی دمکراتها این کار رو نمیکنن؟ من فکر میکنم که این نمایش ایمپیچ راه به جایی نمیبره و در واقع گارانتی میکنه انتخاب دوباره ترامپ رو! به خصوص با این صف طولانی کاندیداهای دمکرات. داشتم فکر میکردم که اصلا شاید واسه همینه که این همه کاندیدا دادن. به نظر من بایدن با این قضیه ایمپیچ و این که حرفی که میزنه با عملش یکی نیس محبوبیتش رو از دس میده. برنی سندرز هم که بنده خدا با این حال و هوای جسمیش شاید نتونه ادامه بده. یعنی خودبخود اونایی که خیلی امید بهشون میرفت که جلوی ترامپ وایسن دارن از دور خارج میشن. تازه به فرض هم کاندیدای دمکراتها، هر کی میخواد باشه، از ترامپ ببره. اولا که فرض محاله، ثانیا هیچ فرق اساسی نخواهد کرد. چون دوباره سنا میتونه به راحتی جلوی هر رفورمی رو که میخواد بیاره بگیره. میخواد مدیکر عمومی باشه، قرارداد سبز باشه، مالیات پولدارا باشه یا هر چیز دیگه. میچ مککانل مث شیر اونجا نشسته و جلوی همه رو میگیره. مگه یادت رفته چه بلایی سر اوباما درآورد؟
هابیل: متاسفانه حرفت درسته، اگه سنا دست جمهوریخواهها بمونه! ولی قضیه بردن سنا هم هست این سیاستهای طرفداری از ترامپ به هر قیمتی در نهایت به ضرر مککانل و دارودستهش تموم میشه. به نظر من دمکراتها باید همه هم و غمشون رو بزارن که سنا رو ببرن. به نظر من از ریاست جمهوری هم مهمتره! چون حتی اگه ترامپ دوباره ببره اونجا میشه یقهاش رو گرفت. اصلا یه سری قوانین توی این کشور هست که کاملا با دمکراسی تناقض داره. یکی همین ترکیب سناست که هر ایالتی با هر جمعیتی دو تا سناتور داره، یعنی مثلا کالیفرنیا چهل میلیون جمعیت دو تا سناتور داره و ایالتهایی با جمعیت زیر یه میلیون هم دوتا دارن. ایالت داکوتای شمالی فقط یه نماینده هاوس داره ولی دو تا سناتور. همین باعث شده که همه ایالتهای وسط کشور، با یازده درصد از کل جمعیت، اکثریت سنا رو دست دارن و این یازده درصد همه کشور رو به گروگان گرفته. این هیچ دخلی به دمکراسی نداره.
قابیل: خب فلسفه این قضیه اینه که بنیانگذارهای آمریکا و قانون اساسی میخواستن تساوی بین ایالتها برقرار باشه. اون موقع اصلا کالیفرنیایی وجود نداشت که چهل میلیون جمعیت داشته باشه ولی خب قانونه و عوض شدنی هم نیس. اگه این جوری نبود الآن کالیفرنیا و ایالتهای شمال شرقی همه حکومت رو در دست داشتن و ایالتهای وسطی رو هیچ کس آدم حساب نمیکرد.
کالیفرنیا، چهل میلیون جمعیت دو تا سناتور داره و ایالت هایی با جمعیت زیر یه میلیون هم دوتا دارن .مثلا ایالت داکوتای شمالی فقط یه نماینده هاوس داره ولی دو تا سناتور
هابیل: میدونم که قانون اساسی اینو میگه. حرف سر اینه که قانون غلطه و عادلانه نیس. دمکراسی بر اساس رای اکثریت هست. اگه اکثریت مردم طرفدار شخص یا قانونی هستن باید اون شخص و یا قانون پیش برده بشه.
میچ مککانل چند روز پیش علنا و با خندهای چندشآور گفت که اگر دمکراتها در انتخابات آینده برنده شن اون جلوی همه برنامههاشون رو میگیره، این از این. پدیده دیگهای تو سنا هست که از این هم ضد دمکراسیتره و اون ازش به شدت استفاده کرده، اونم پدیده «فیلی باستر». قبلا طوری بود که اگر سناتوری تریبون رو واسه یه مدت طولانی که به بحث لایحه خاص اختصاص داده بودن اشغال میکرد و بدون وقفه حرف میزد، اون لایحه مطرح نمیشد. الان قانون رو عوض کردن به طوری که اگه سناتوری بیشتر از چهل نفر ازش حمایت کنن تهدید به «فیلی باستر» میکنه و جلوی طرح لایحه را میگیره. تا قبل از اوباما شاید فقط ده ـ بیست نمونه تو تاریخ کنگره بوده ولی در زمان اوباما و میچ مککانل بیش از دویست بار از این تهدید استفاده کردن و جلوی همه طرحها و رفورمهای اوباما رو گرفتن. آدم حالش از این دمکراسیشون به هم میخورده! عین همون پدیده ضد دمکراسی «الکترال کالج» شده که توی همین بیست سال گذشته دو دفعه رییس جمهور با رای اقلیت انتخاب شده. همین قوانین عقبافتاده باعث شده که اقلیت محافظهکار و ارتجاعی بتونه زمام امور رو به دست بگیره و کسایی مث ترامپ و میچ مککانل رو به مردم حاکم کننقابیل: حرفهای ناامید کننده ازت میشنوم! خب این همون حرفیه که بیست سی درصد مردم میزنن و نمیخوان خودشونو درگیر سیستمیبکنن که اونارو نمایندگی نمیکنه. واسه همین رای نمیدن چون اونو بی تاثیر میدونن. در واقع نمیخوان با رای دادنشون سیستم رو تایید کنن. خیلی از دوستامون این فکر رو دارن ولی فکر نمیکردم تو هم به این نتیجه برسی که کاریش نمیشه کرد!
میچ مک کانل چند روز پیش علنا و با خنده گفت که اگر دمکرات ها در انتخابات آینده برنده شن اون جلوی همه برنامه ها شون رو می گیره.
هابیل: آره خیلیها اینارو میبینن و ناامید میشن. میگن کاریش نمیشه کرد. خونه نشین میشن و مرتب غر میزنن. فرق ما با اونا اینه که با وجود اینهمه ایراد فکر میکنیم اتفاقا کاریش میشه کرد. اتفاقا تلاشمون هم در همینه که اون دوستامونو قانع کنیم که برن و رای بدن. اگه ما هم ناامید بشیم و خونه نشین دقیقا کاری رو کردیم که ترامپ و مککانل میخوان. آوردن این دوستامون که آگاهن، سیستم رو میفهمن، دلسوزن ولی ناامید، باعث میشه به راحتی ورق رو برگردونیم. محافظه کارا یه اقلیت محدودن که روی ناآگاهی مردم از یک طرف و روی نا امید کردن و بی عمل کردن عده ای دیگه سرمایه گذاری کردن. با شرکت نکردن این دوستانی که خونه نشین شدن اونا میتونن دوباره برنده بشن و هرکاری دلشون میخواد بکنن. تو میدونی که نزدیک نصفی از مردم اصلا تو انتخابات شرکت نمیکنن. واسه همین ترامپ و امثالهم انتخاب میشن.
چهل پنجاه درصد مردم اصلا واسه شون اهمیت نداره چی می شه و کی سر کاره. حالا یه عده از موضع چپ اصلا اینسیستم رو قبول ندارن، یه عده هم می بینن که رای شون اثری نداره. یه عده هم اصلا کک شون نمی گزه.
قابیل: خوشم میآد که خودتو از تنگ و تا نمیندازی. اینا همه تئوری و بی پایه اس. چهل پنجاه درصد مردم اصلا واسه شون اهمیت نداره چی میشه و کی سر کاره. حالا یه عده از موضع چپ اصلا این سیستم رو قبول ندارن، یه عده هم میبینن که رای شون اثری نداره. یه عده هم اصلا کک شون نمیگزه. همینه که هس. همیشه هم بوده. واقعا انتظار معجزه داری که میخوای روی اینا حساب کنی. بازم میری تو رویا و باز هم ناامید می شی!
هابیل: اصلا رویا نیست. این بار فرق میکنه. ترامپ چه ایمپیچ بشه چه نشه دیگه آبرویی نداره که یه عده رو سیاه کنه و سرکار بذاره. کاندیدای دیگه ای هم که ندارین و هرچی دارین رو گذاشتین رو ترامپ. اگه یه سری سناتور خودشونو جدا نکنن و یه استقلالی از خودشون نشون ندن، اونام با ترامپ میرن پایین.ترامپ اینقدر گند زده و مردم رو پولاریزه کرده که خیلی از مردم که تو انتخابات گذشته به خاطر هیلری رای ندادن این بار میآن و رای می دن، زن ها، جوونا، اقلیتها. دمکراتا باید روی این افراد کار کنن و ترغیبشون کنن که شرکت کنن. دمکراتا باید با تمام وجود از کاندیداهای سنا در ایالتهای مورد ادعا که دارن مبارزه میکنن حمایت کنن. فرصت ندن که یازده درصد مردم همه کشور رو به گروگان بگیرن. بهت بگم قابیل سال پر تلاطمی در پیشه و من خیلی خوشبینم.