خوانندگان گرامی،
همان طور که در شماره‌های قبل به آگاهی رسید این صفحه را اختصاص داده‌ایم به برخورد دیدگاه‌های دو برادر خیالی با نام‌های هابیل و قابیل. این دو برادر از نظر سنی با یکدیگر دو سال اختلاف دارند و با وجود آن که در یک خانواده و یک نوع شرایط بزرگ شده اند، نقطه نظرهای متفاوت و حتی مخالف یکدیگر دارند. از آنها خواسته‌ایم که در هر شماره بحثی را مطرح کنند و نقطه نظرهای خود را بگویند. ما بدون هیچ قضاوتی این دیدگاه‌ها را ارائه می‌کنیم و قضاوت را بر عهده شما می‌گذاریم. اگر خوانندگان گرامی نظری به طرفداری یا مخالفت با هر یک دارند می‌توانند این نظر خود را، از طریق فرستادن ایمیل به آدرس پیک، با ما در میان بگذارند. گفتار این بار هم در رابطه با «مذاکره برای جنگ یا جنگ برای مذاکره» است.
هابیل: چند هفته پیش دوباره امکان جنگ و حمله به ایران داشت به واقعیت تبدیل می‌شد. نمی‌دونم تو به عنوان یه ایرانی و آمریکایی، جمهوری‌خواه و ترامپی، توی این موارد چه احساسی داری؟ وقتی می‌بینی همینطور الکی آمریکا لشکرکشی می‌کنه، ناو هواپیما بر و بمب افکن های بی ـ 52 می‌فرسته به منطقه، تهدید می‌کنه صد و بیست هزار سرباز بفرسته اونجا و انگار تنش واسه جنگ می‌خاره، وقتی می‌بینی عربستان و اسرائیل دارن با دم‌شون گردو می‌شکونن چه احساسی داری؟ این که این قدر اوضاع حساسه که دیپلمات های آسیایی و اروپایی به تکاپو می‌افتن که نکنه یه دفعه یه جایی ترقی به توروقی بخوره و بهانه بده به این دیوونه‌های جنگ طلب که چنگ و دندون نشون بدن و یا چند جای ایران رو بمب بزنن و جنگ رو شروع کنن، توچه احساسی داری؟ وقتی بولتن این مزدور مجاهدین و اسرائیل و پمپئو دارن به همه جا آویزون می‌شن که به ایران حمله کنن و «عاقل» جریان می‌شه ترامپ که افسار بزنه به این جنگ طلبای در خدمت عربستان و اسرائیل، چه احساس می‌کنی؟
قابیل: این دفعه خیلی شاعرانه شروع کردی! چه احساسی می‌خوای داشته باشم؟ منم مخالف جنگم. فکر می‌کنم هر آدم عاقل و وطن پرستی مخالف جنگه. منم نگران بودم و هستم. می‌دونم که توی این صف‌آرایی ها و تشنج حتی اگه جمهوری اسلامی و سپاه هم دیوونه بازی در نیارن آدمای اسرائیل و عربستان با یه خرابکاری می‌تونن چاشنی واسه انفجار بمب بشن. منم نگران می‌شم، البته شاید نه مثل تو. چون ترامپ رو بهتر از تو می‌شناسم. اون نمی‌خواد شروع کننده یه جنگ تموم عیار بشه. اون می‌خواد با ایران مذاکره کنه و به یه قراردادی بهتر از برجام برسه و واسه خودش کردیت بگیره. اون می‌خواد از حربه جنگ واسه مذاکره استفاده کنه. در ضمن توی این شلوغ پلوغی هشت بیلیون دلار اسلحه به عربستان بفروشه. ترامپ چه به مذاکره با ایران برسه یا نرسه از ایران خوب داره استفاده می‌کنه تا اسلحه بفروشه و اوضاع رو پر تنش نگهداره. اون کاسبه، جنگجو نیس.
هابیل: خدا از دهنت بشنفه. کاش من این قدر به اوضاع خوشبین بودم. نمی‌دونم تو حواست هس یا نه که الآن ماه‌هاست این کشور وزیر دفاع نداره. اون چهارتا نیمه‌عاقلی هم که دور و بر ترامپ بودن مثل ژنرال کلی یا متیس همه رفتن. ترامپ الآن قدرت مطلقه! همون طور که همیشه دلش می‌خواست. مشاورینش هم بولتن، پمپئو و فاکس نیوزن. باور کن بعضی وقتا می‌خوام خودمو نیشگون بگیرم و بیدارشم ببینم همه اینا فقط یه کابوس زشت بوده. امیدوار بودم که مالر با گزارش خودش شر قضیه رو بکنه. البته نمی‌دونم چرا خوش خیال بودم چون اونم هرچه باشه جمهوری‌خواهه و اینا نشون دادن چاقو دسته‌اش رو نمی‌بره. بعد از دو سال و نیم، هیچ چی! حالا هم امید بستیم به ایمپیچ کردن ترامپ که اینجام ننسی پولوسی جلوش واساده و نمی‌خواد این کارو بکنه.
قابیل: من فکر می‌کنم حتا اگه دمکراتا ایمپیچ رو شروع هم بکنن وقتی رفت توی سنا همون جا می‌مونه و به نتیجه نمی‌رسه. فقط باعث می‌شه یه سری مردم رو دوباره سر کار بذارن. ببین، سیستم ترامپ رو باید شناخت. من تعجب می‌کنم که این هم سیاست‌مدارا و باصطلاح متفکرین لیبرال هنوز نفهمیدن که ترامپ رییس جمهور «که آسه». یعنی هر از چند روزی یه مسئله رو علم می‌کنه و توجه رو به اونجا می‌کشونه. یه روز «ته ریف» روی چینه، یه روز مکزیک و کانادا، یه روز جنگ با ایرانه، یه روز مهاجرت و دیوار و پناهنده‌ها. به قول خودت همه رو سر کار گذاشته و مشغول نگه داشته. باور کن به راحتی واسه دور دوم هم انتخاب می‌شه. به خصوص با این اوضاعی که دمکراتا دارن، با بیست و چارتا کاندیدا که احتمالا تا انتخابات مقدماتی بیشترم می‌شن. چون وضع کلی اقتصاد خوبه، نرخ بیکاری هم که از همیشه پایین‌تره. اکثر مردم هم دیگه با اون و کاراش عادت کردن. خیلی ها رو می‌شناسم که اصلن از سیاست و این حرفا بریدن. واسه همین فکر می‌کنم که نباید خود تو زیاد اذیت کنی! زیاد هم خودتو نیشگون نگیر. همینه که هست!
هابیل: حق داری رجز بخونی. با این گندی که زدین سال‌ها طول می‌کشه اثر و بوش از بین بره. به نظر من دمکراتا باید پروسه ایمپیچ رو شروع کنن حتی اگه میچ مک کانل توی سنا خفه‌ش کنه! باید نشون داد که مملکت قانون داره. یه کشور خارجی نمی‌تونه توی انتخاباتش دخالت کنه و آدم خودشو بذاره سرِ کار. باید نشون بدن که یه رئیس جمهور نمی‌تونه و نباید جلوی قانون وایسه. قانونمندی و پایبندی به قانون وظیفه همه مردمه از رئیس جمهور گرفته تا پایین. باید نشون بدن که هیچکس استثنا نیست! این پروسه چشم مردمو باز می‌کنه. پولوسی می‌گه به جای وقت گذاشتن رو کاری که نتیجه‌اش معلومه و سنا جلوش رو می‌گیره، بیان رو قوانینی کار کنن که به نفع مردمه. به نظر اون این جوری مردم می‌بینن کی داره به نفع‌شون کار می‌کنه. به نظر من هر دو رو می‌شه انجام داد ولی مهمتره که نشون بدن ترامپ از قانون تخطی کرده و باید مجازات بشه. در مورد حزب دمکرات و این همه کاندیدا هم تو نگرانش نباش. به نظر من هر کدوم از این بیست و چهارتا پیشنهادها و طرح‌های خوبی دارن که حتی اگه هم خودشون توی مقدماتی‌ها حذف بشن این طرح‌ها مطرح شدن‌شون خوبه و بقیه کاندیداها باید بهشون جواب بدن. دفعه پیش همه چیز محدود شده بودن به برنامه‌های عمدتا راست و میانه‌ی هیلیری و یا چپ و نپخته‌ی برنی.
قابیل: فکر می‌کنی مردم حالشو دارن که ببینن این بیست و چهار تا قد و نیم قد و رنگ و وارنگ چی می‌گن؟ دمکراتا بازم داره یادشون می‌ره که آمریکا فقط شهرهای حاشیه اقیانوس نیستن. این طرح‌هایی که اکثر اینا دارن همه طرح‌های لیبرال و چپه که هیچ ارتباطی با وسط آمریکا نداره. می‌خوای بدونی جنوب و وسط آمریکا چه قدر محافظه‌کارن، ببین توی این این چند ماه گذشته چند تا ایالت قوانین ضد ابورشن رو پس کردن. شما ها هنوز نفهمیدین که واسه این مردم مسایل مذهبی مثل ابورشن خیلی قوی‌تره تا منافع اقتصادی‌شون؟ فکر می‌کنی اکثر مردم اون جاها جلوی ابورشن رو گرفتن واسه‌شون مهمتره یا «مدیکر» برای همه یا حفظ محیط زیست و یا اینکه چه بلایی سر پناهنده‌ها و مهاجرین می‌آد؟ مملکت دو قسمت شده و هیچ طرف هم حرف طرف مقابل رو نمی‌فهمه. گوش هم نمی‌ده. هی حرفای خودشونو واسه هم تکرار می‌کنن.
هابیل: تا حدودی حرفت درسته ولی این بار فرق می‌کنه. اولا کسایی که از این طرف کاندیدا شدن خیلی با دفعه پیش فرق می‌کنن. ایده‌ها و طرح‌هایی که دارن مطرح می‌کنن واسه مردم، حتی واسه همون مردم وسط آمریکا، ملموس‌تره. از طرفی دست ترامپ واسه خیلی از اون وسط آمریکایی‌ها رو شده. نه تنها از لحاظ اقتصاد و شغلی وضع اونا بهتر نشده که بدتر هم شده. هیچ‌کدوم از قول‌هایی که ترامپ داده عملی نشده. نه دیوارش رو تونست بکشه، نه معادن ذغال سنگ به راه افتادن، نه کارخونه‌هایی که رفته بود مکزیک و ویتنام و چین برگشتن. وضع کلی اقتصادی اگه هنوز خوبه واسه اونا وضع عوض نشده. خیلی از کشاورزای عمده و غیرعمده دیگه نمی‌تونن محصولات‌شون رو تو بازار چین و کانادا بفروشن. بنابراین من فکر می‌کنم گوش شنوا این بار بیشتر از دفعه پیش باشه. حالا باید دید از این بیست و چند نفر کدوما می‌تونن به زبون اونا حرف بزنن. پروسه ایمپیچ باعث می‌شه ترامپ بکشه تو دفاع به جای حمله، و این خودش کمک می‌کنه. آدمای طرفدارش از اون خوش‌شون می‌آد که به همه می‌پره، بولیه و بی چشم و رو. وقتی ببین به دفاع افتاده نظرشون عوض می‌شه.
قابیل: تو مث همیشه توی رویایی. یعنی فکر می‌کنی این طرح‌های لیبرالی و سوسیالیستی نظر اون مردم رو جلب کنه؟ اونا جز فاکس نیوز و رادیوهای دست راست و مذهبی به چیزی توجه ندارن. اصلن نمی‌شنفن اینها چی می‌گن. اونا خط حزب و کلیسا رو پیش می‌برن. کلیسا، ابورشن و اسلحه براشون از هرچی دیگه مهمتره.
هابیل: شاید حق با تو باشه. شاید نظر خیلی‌هاشون عوض نشه. ولی یه عده‌ای که به اون سفت و سختی نیستن و تا حدودی واقع‌بین هستن نظرشون عوض می‌شه. در نظر داشته باش که توی همین مملکت بود که اوبامای لیبرال سیاه‌پوست دو بار انتخاب شد. اگه کاندیدای دمکرات، هر کی می‌خواد باشه، بتونه اون چهار تا ایالت رو که به ترامپ رای دادن بچرخونه کار تمومه.
