خوانندگان گرامی، اجازه دهید پیشاپیش فرارسیدن نوروز و سال 1400 خورشیدی را از صمیم قلب به شما تبریک بگویم. برای تان آرزوی بهروزی، سلامت، صلح و خوشی دارم. با آغاز بهار، قرن جدیدی شروع می شود ولی متاسفانه به خاطر وجود پندمی آغاز چندان خوشی ندارد! امید است که هرچه زودتر این پندمی از سراسر جهان رخت بربندد تا مردم بتوانند به گرفتاری های قبل از پندمی خود بپردازند!
در آمریکا فصل نو از بیستم ژانویه شروع شده است. سرانجام آقای جو بایدن به عنوان رئیس جمهور جدید آمریکا سوگند خورد. در چند ماه گذشته شاهد وقایع بی سابقه ای بوده ایم، وقایعی تاریخی، ترسناک و به یادماندنی که بدون شک به عنوان فصلی سیاه در تاریخ این کشور باقی خواهند ماند. در نظر داشته باشید که این اتفاقات سیاسی در دوران پندمی کووید ـ 19 پیش آمده اند که با شتابی هولناک موجب بیماری میلیون ها نفر و کشته شدن صدها هزار انسان در این کشور شده است.
به یاد داریم که انتخابات ریاست جمهوری در سوم نوامبر 2020 برگزار شد ولی تا هفتم نوامبر نتیجه قطعی نبود. سرانجام در این روز رسما اعلام شد که آقای بایدن و خانم هریس برنده انتخابات هستند. به طور طبیعی و منطقی در اینجا باید قضیه فیصله می یافت و گذار به دولت جدید آغاز می شد. ولی پرزیدنت ترامپ نتایج انتخابات را قبول نکرد و در چندین ایالت آن را به چالش کشید. قصد این نیست که به بازگویی وقایع بپردازم، چرا که خوانندگان گرامی بدون شک در جریان اخبار و وقایع بوده اند. چالش ها به نتیجه نرسید و در روز ششم ژانویه که قرار بود مراسم شمارش نمایشی آرای الکترال کالج در کنگره صورت گیرد، هزاران نفر از طرفداران آقای ترامپ که به دعوت او به واشنگتن آمده بودند، با رهبری وی به ساختمان کنگره حمله کرده و آن را اشغال کردند. این افراد بعضا مسلح بودند و توسط گروه های راست افراطی رهبری می شدند. آنان خواستار دستگیری و قتل عده ای از نمایندگان و مایک پنس معاون آقای ترامپ بودند. این وقایع در حالی صورت می گرفت که عده ای از نمایندگان و سناتورها نیز، به تبعیت از آقای ترامپ از پذیرفتن نتیجه انتخابات سر باز می زدند. همه این وقایع در مقابل دوربین های تلویزیون صورت می گرفت و در تمام کشور و دنیا پخش می شد.
در این یورش چندین نفر، از جمله یک پلیس، به قتل رسیدند. پلیس و ماموران امنیتی اعضای کنگره را به محل های امن منتقل کردند. مهاجمان ضمن زد و خورد با پلیس، به غارت و خرابکاری در دفاتر نمایندگان و سالن ها پرداختند. هر چند با روند حکومت آقای ترامپ در چهار سال گذشته وقوع چنین حرکاتی دور از انتظار نبود ولی باور کردنش سخت دشوار بود. سرانجام ساختمان از مهاجمین تخلیه شد و مراسم شمارش آرا ادامه یافت. در نظر داشته باشید که بعد از این افتضاح تاریخی، هنوز هم عده زیادی از نمایندگان طرفدار رئیس جمهور سابق از پذیرفتن نتایج انتخابات خودداری کردند. تعدادی حتی در جریان حمله و اشغال، مهاجمین را تشویق و رهبری می کردند. این که سیستم قضایی و اداری چگونه با تروریست های داخلی برخورد کند مشخص نیست. چون ظاهرا قانونی در این باب وجود ندارد! ولی تاریخ آن را فراموش نخواهد کرد.
سرانجام مراسم تحلیف پرزیدنت بایدن و معاون وی خانم کامالا هریس در روز بیستم ژانویه برگزارشد. با انتخاب دو نماینده دموکرات از ایالت جورجیا، سنا نیز تحت رهبری دموکرات ها درآمد. پاندول قدرت از یک سو به سویی دیگر حرکت کرد. پرزیدنت بایدن طی دو روز یازده فرمان حکومتی امضا کرد که همه صرفا در جهت رد مصوبات رئیس جمهور سابق بودند. همان طور که ترامپ در اولین روزهای به قدرت رسیدن و پس از آن، تقریبا تمام فرامین پرزیدنت اوباما را خنثی کرده بود. متاسفانه با دو قطبی شدن جامعه جز این نمی توان توقع داشت. قطبی شدن اما هیچ گاه به این شدت و حدت نبوده است. آقای ترامپ بر خلاف عرف و اصول در مراسم تحلیف پرزیدنت بایدن شرکت نکرد. طرفداران او در کنگره هنوز نتایج انتخابات را قبول ندارند. با اکثریت ضعیفی که دموکرات ها در کنگره دارند باید دید آقای بایدن تا چه حد قادر خواهد بود نظرها و قول های انتخاباتی خود را به قانون بدل کند. از این گذشته آیا مخالفان مسلح دولت آرام خواهند نشست یا به اعمال تروریستی خود ادامه خواهند داد؟ نقش آقای ترامپ در سازماندهی و استفاده از این گروه ها چه خواهد بود؟ آیا کنگره سرانجام قادر خواهد بود قوانینی را برای مقابله و تنبیه تروریست های وطنی تصویب کند؟ پاسخ این سئوال ها دیر یا زود مشخص خواهد شد. به هر طریق، وظایف بسیاری پیش روی دولت پرزیدنت بایدن قرار دارد که عمده ترین آن تحت کنترل گرفتن پندمی و واکسینه کردن مردم است که بعد از یک سال مدیریت غلط به بحرانی همه جانبه بدل شده است. فعلا آقای بایدن از راه قوانین ویژه ای که صادر کرده و می کند و به کارگیری افراد آگاه و کارکشته، حرکت های درستی را در زمینه داخلی و خارجی آغاز کرده است.
