خوانندگان گرامی،
همان طور که در شماره های قبل به آگاهی رسید این صفحه را اختصاص داده ایم به برخورد دیدگاه های دو برادر خیالی با نام های هابیل و قابیل. این دو برادر از نظر سنی با یکدیگر دو سال اختلاف دارند و با وجود آن که در یک خانواده و یک نوع شرایط بزرگ شده اند، نقطه نظرهای متفاوت و حتی مخالف یکدیگر دارند. از آنها خواسته ایم تا در هر شماره بحثی را مطرح کنند و نقطه نظرهای خود را بگویند. ما بدون هیچ قضاوتی این دیدگاه ها را ارائه می کنیم و قضاوت را بر عهده شما می گذاریم. اگر خوانندگان گرامی نظری به طرفداری یا مخالفت با هر یک دارند می توانند نظر خود را، از طریق فرستادن ایمیل به آدرس پیک، با ما در میان بگذارند. گفتار این بار هم در رابطه با «انتخاباتی که گذشت» است.
هابیل: واقعا مث اینه که یه بار پنجاه کیلویی از دوشم برداشته شده. بعد از مدت ها نفس راحتی کشیدم. یعنی در واقع بعد از چهار سال کابوس و مسخره بازی و دروغ که دوران حکومت رئیس جمهور شماره چهل و پنجم بود، این که بالاخره کسانی سرکار می آن که می دونن دارن چه کار می کنن، حس عجیبی می ده! هرچند همه شواهد و آمارگیری ها نشون می داد که انتخابات به نفع بایدن و دمکرات ها ختم می شه. ولی من همه اش ته دلم شک داشتم و فکر می کردم، جمهوری خواه ها بالاخره تو آخرین لحظه یه کاری می کنن که نتیجه عوض بشه، حالا یا با کمک کشورهای خارجی مث روسیه و اکراین یا کودتای نظامی! چون بعید بود که ترامپ همین جوری باخت رو قبول کنه و گردن بذاره. آه راستی ببخشید که باختید! ازت به عنوان برادر معذرت می خوام، ولی باید بگم خیلی از باخت تون خوشحالم!
قابیل: نه اشکال نداره! جز این از تو توقع نداشتم. یه وقت آدم می بره و یه وقت هم می بازه! واقعیتش اینه که منم این آمارها و پل ها رو باور کرده بودم و فکر می کردم خیلی از این بدتر باشه ولی خواب و خوراکم رو از دس ندادم. نمی فهمم که چرا شماها این قدر قضیه رو شخصی می گیرین. خب انتخاباته و خارج از توان و خواست من و تو با میلیاردها دلار خرج و برد و باخت بالاخره یکی می بره یکی هم می بازه. اقلا این بار دیگه از هیچ کدوم خبرگذاری ها و سیاستمدارها نشنیدم که کشور خارجی دستش توی کار بوده و اگه ترامپ بیشتر از هفتاد میلیون رای آورده، واقعا آورده. می دونی یعنی چی؟ یعنی این که خیلی بیشتر از دوران اولش رای آورد. خیلی از اقلیت ها و زن ها بهش رای دادن. احتمالا شماها هنوزتوی آنالیز اینا موندین! چون براتون سخته باور کنین چطوری بیشتر از یک سوم هیسپانیک ها و نزدیک بیست درصد مردای سیاه پوست به ترامپ رای دادن! این همه تبلیغ و داد و فریاد کردید که ترامپ نژادپرسته و ضداقلیت ها و زن هاست. آیا این همه زن ها و اقلیت ها که به اون رای دادن یعنی هفتاد میلیون، همه نژادپرستن؟ خودت بهتر می دونی که بایدن به راحتی نبرد. حالا می دونم که می خوای قضیه الکترال کالج و اینجور چیزها رو دوباره مطرح کنی و بگی که او با شش ـ هفت میلیون رای اضافه در کل برنده شده و این حرف ها. ولی توی ایالت های تعیین کننده رای خیلی نزدیک بود. از اون گذشته نه تنها اکثریت رو تو سنا نتونستن بگیرن، توی هاوس هم کلی کرسی از دست دادن. پس چی شد؟ چرا محبوبیت ترامپ از 2016 بیشتر شد؟
هابیل: خوبه که اقلا نتیجه انتخابات رو راحت قبول کردی و جرزنی نکردی! ولی حرفت رو قبول دارم. نتایج خیلی نزدیک تر از اون چیزی بود که من فکر می کردم. هرچند بعد از انتخابات 2016 بهم ثابت شده بود که به آمارگیری و پل های عجیب و غریب اعتنا نکنم ولی فکر می کردم انتخابات خیلی سرراست تر از این باشه. باز هم حرفت رو قبول دارم که برعکس دفعه پیش که دست پوتین و روسیه در کار بود، این دفعه از هیچ دخالت خارجی حرفی نشده و انتخابات «عادلانه» و «سالم» بوده. هرچند ترامپ ادعا می کرد که تقلب شده و هنوز هم داره جر می زنه. این که می گی من یا امثال من قضیه انتخابات رو شخصی می گیریم، شاید به این دلیله که واسه نسل ما سیاست مهمّه و به سیاست بازی ها توجه می کنیم. یک سری پدیده ها واسه مون مهمّه. حقوق بشر، دمکراسی و عدالت اجتماعی، صلح و محیط زیست واسه مون مهمّه. اگه یه رئیس جمهور یا سیاستمدار در کل نژادپرسته، به دمکراسی اعتقاد نداره و عدالت اجتماعی براش اهمیت نداره، به همه دروغ می گه و با همه جنگ داره و سیاست هاش به نفع پولداراس، برامون مهمّه و حالت شخصی پیدا می کنه. اون وقت آدم همه همّ و غمّش رو به کار می گیره که از انتخاب شدن یه همچی آدمی جلوگیری کنه و از رقیبش حمایت کنه. من اعتقاد ندارم که همه هفتاد میلیونی که به ترامپ رای دادن نژادپرست و ضد زن و طرفدار پولداران. ولی احتمالا این مسائل براشون اهمّیت نداره و حاضرن در مقابلش سکوت کنن. یه فایده بزرگ ریاست جمهوری ترامپ این بود که مثل این که با یه ملاقه همه دیگ رو به هم زد و همه این چیز های مخفی رو علنی کرد. نژادپرستی و فاشیسم توی بخشی از جامعه جرات پیدا کرد و رو اومد. باز تکرار می کنم که به نظر من آدم هایی که به ترامپ رای دادن همه نژادپرست و حامی اعتقادات و رفتار اون نیستند ولی با اینها هم مسئله‌ای ندارن! ولی ما داریم!
قابیل: تو مث این که هنوز با هضم قضیه مشکل داری. می دونم که تو اعداد و ارقام رو می فهمی، پس به این آمار توجه کن. این آمار رو رویتر منتشر کرده. توی بی بی سی هم اومده. پس فقط خلاصه اون رو می گم. اینا اقشار مختلفن که به ترامپ رای دادن: 61 درصد مردهای سفید، 55 درصد زن های سفید، 19 درصد مردهای سیاه، 5 درصد زن های سیاه، 36 درصد مردهای هیسپانیک، 30 درصد زن های هیسپانیک و 38 درصد آسیایی ها و بقیه اقلیت ها. سفیدها رو کار ندارم هرچند باید برات جالب باشه که اگه ترامپ ضد زن است هنوز 55 درصد زن های سفید بهش رای می دن. یعنی سه درصد هم بیشتر از 2016. آیا 19 درصد از مردهای سیاه به قول تو مشکلی با نژادپرستی ترامپ ندارن؟ یا سی درصد زن های هیسپانیک با سیاست های به قول تو مهاجرستیز ترامپ ندارن؟ بعید می دونم که جوابت مثبت باشه. آیا به این فکر کردی که شاید معیارهای تو اشتباهه؟
هابیل: نه معیارهای من برای این که چه سیاستمداری و چه سیاستی درسته و قابل حمایت، و کدوم نیست مشخصه. ولی خب البته معیارهای دیگه ای هم هست. این آماری رو که آوردی منم دیدم. واسه من هم سئوال برانگیز بوده. این که چرا اکثر سفیدها چه مرد و چه زن به ترامپ رای دادن برام زیاد تعجبی نداره. توی خیلی از ایالت ها مسائل نژادی هنوز زنده و فعاله. برای خیلی از اونا رفورم مالیاتی ترامپ نشون می ده که طرفدار سرمایه داریه. سیاست ضدمهاجری و جنگ زرگری با چین از یه طرف و از طرف دیگه ترسی رو که جمهوری خواه ها و ترامپ به این که بایدن سوسیالیسته و حقوق اونها رو محدود می کنه، کارگر افتاده. از این مهم تر جنبه مذهبی و ضد سقط جنین بودن ترامپ واسه خیلی از اونها می تونه تنها عامل حمایت شون باشه. این در مورد هیسپانیک ها هم صادقه. اصولا من با این که هیسپانیک ها رو به صورت یک جامعه یک دست و یک پارچه طبقه بندی کنیم مخالفم. اونا جامعه ای رنگارنگ از کشورهای مختلف با فرهنگ های مختلف ان. تنها وجه متشرک شون زبان اسپانیاییه. آرژانتین، مکزیک و کوبا با هم خیلی فرق دارن. توی اون کشورها هم مسئله نژادی و تبعیض کاملا وجود داره. سفیدهای اروپایی نژاد همیشه با سرخپوست های ساکن اولیه و سیاه های برده آورده شده در ستیز بودن. از اون گذشته واسه خیلی از اونها که کاتولیک های معتقد هستند باز هم مسئله سقط جنین و مذهب عامل مهمّیه.
قابیل: خیلی خُب حرفت قبول. ولی سیاه ها چی؟ آسیایی ها و بقیه اقلیت ها مث مسلمون ها و ایرونی ها چی؟ می دونی که خیلی از هموطنای ایرونی مون هم به ترامپ رای دادن. از این گذشته رای نیاوردن واسه سنا و هاوس رو چطوری توجیه می کنی؟ یادمه قبل از انتخابات توی تایم خوندم که دمکرات ها در زمان اوباما تعداد خیلی زیادی از مجلس های ایالتی رو از دست داده بودن که توی انتخابات میون دوره ای 2018 یه تعداد رو پس گرفتن و امید داشتن که بقیه رو هم روی «موج آبی» که بلند شده بود پس بگیرن. نه تنها نتونستن بلکه چند تا ایالت دیگه رو هم از دست دادن. آیا این «موج قرمز» نبود که خیلی از فشار موج آبی رو گرفت و به ضدش بدل کرد؟
هابیل: همون طور که گفتم اون معیارها مثل حقوق بشر، صلح، عدالت اجتماعی و دمکراسی و اینها واسه یک عده ای که خوشبختانه هنوز اکثریت جامعه هستند مهمّه. واسه یک عده ای هم از هر رنگ و نژاد ممکنه در درجه اول اهمیت نباشه یا اصلا مهم نباشه. چیزهای دیگه ای براشون مهمّه. این که چرا مسلمون ها و ایرونی ها که عمده ترین هدف «مازلم بَن» بودن از ترامپ حمایت کردن باز بر می گرده به آگاهی طبقاتی و اجتماعی اونا. خیلی از ایرونی های مقیم آمریکا به این دلیل به ترامپ رای دادن که فکر می کردن سیاست های ترامپ باعث سرنگونی جمهوری اسلامی می شه. توی سوشیال مدیا سر و صدای اونا رو می شنیدی. می گفتن محاصره اقتصادی رو ترامپ بیشتر می کنه و رژیم ایران سقوط می کنه. بعد می پرسیدیم خب بعدش چی؟ می گفتن بعدش مهم نیس، همین قدر که اینها برن! حتی اون «هنرمند» سابقا معروف پیغام و پس پیغام می داد که رای به بایدن، رای به جمهوری اسلامیه و از این حرف ها. قضاوت درباره این حرف ها رو به عهده خودت می ذارم. توی آماری که ماه پیش سازمان پایا منتشر کرده بود نشون می داد کمتر از سی درصد آمریکایی های ایرانی تبار از ترامپ حمایت می کنن. در نظر «موج آبی» یا به قولی «سونامی آبی» آره شاید به اون موفقی نبود ولی بایدن و هریس هفت میلیون بیشتر رای آوردن. تعداد آرای نزدیک هشتاد میلیون، بالاترین تعداد برای رئیس جمهوری در تاریخه. چند تا ایالت همیشه جمهوری خواه رو آبی کرد، آریزونا، نوادا، جورجیا. اینها کم نیست!
قابیل: فکر نمی کنی شعارهای چپ بعضی دمکرات ها مث بهداشت یونیورسال، یا کم کردن بودجه پلیس باعث ترسوندن میونه روها شد و باعث شد که به کاندیدای جمهوری خواه رای بدن؟
هابیل: نمی دونم. شاید واسه بعضی ها توی بعضی جاها این جوری بوده. امّا این رو هم در نظر داشته باش که همین شعارها باعث شد جوون ها و جناح چپ حزب دمکرات، یعنی سندرز و وارن به میدون بیان و انتخابات رو ببرن.
به هرحال دمکرات ها و بایدن باید ببینن که چطوری می تونن اون هفتاد میلیونی رو که به ترامپ رای دادن و اعتقاد هم دارن که توی انتخابات تقلب شده و سرشون کلاه رفته راضی نگه دارن. حزب جمهوری خواه هم باید ببینه چطوری با ترامپ می خواد کار کنه و توی آینده اش ترامپ چه نقشی داره. یه عالمه کار در پیشه.
